ناگاه بیگاه نگاهی!
افسوس که تو را جز دریغ پاسخی نیست.
تو را تأمل کردن نیاموختهاند،
رهگذری بیش نیستی،
و در هیچ گذری از گذار تو ردی بر جا نخواهد ماند.
نوشتههای گاه و بیگاه حمیدرضا محمدی
ناگاه بیگاه نگاهی!
افسوس که تو را جز دریغ پاسخی نیست.
تو را تأمل کردن نیاموختهاند،
رهگذری بیش نیستی،
و در هیچ گذری از گذار تو ردی بر جا نخواهد ماند.
دیدگاهها بسته شدهاند.
قضیه چیه؟
کسی که بخواد نظر بده باید بگه “افسوس”
اگر هم نظر نده خوب رهگذریه که ردی بر جای نمیذاره
ولی این به این معنی نیست که ” تامل” نکرده
مثلا من اول تامل کردم ولی قصد نداشتم این کامنت را بذارم