گزیر

دربارهٔ من:

• 
• مرا بیشتر بشناسید!

آخرین نظردهندگان:

• Anonymous دربارهٔ تماشای ریحان
• لیام دربارهٔ ‎@hrmoh
• سمانه ، م دربارهٔ ‎@hrmoh
• M دربارهٔ شرح یک تجربه: سیانوژن روی گوشی LG Optimus 4X
• مسعود دربارهٔ ‎@hrmoh

مشترک شوید:

ایمیل خود را در جعبهٔ زیر وارد کنید و دکمهٔ اشتراک را بزنید.

جستجو:

آیا شما هم اینها را باور داشتید؟

۸۵/۱۲/۱۹

دیروز بود -فکر می‌کنم- که در حین دلیشس‌گردی به این صفحه رسیدم. عنوان مطلب هست «۹ قانون فیزیکی که در هالیوود مصداق ندارند»!

واقعیتش من خیلی از این اتفاقها را به همان شکلی که در فیلمها دیده بودم باور داشتم. بد ندیدم در راستای پاسداشت مخاطب فارسی‌زبان 😉 ضمن لینک به منبع خلاصه‌ای از آن را هم اینجا بیاورم:

۱- بنزین تا وقتی که با میزان کافی هوا (۹۳٪) مخلوط نشود خاصیت انفجاری پیدا نمی‌کند، به همین خاطر خیلی بعید است یک ماشین واژگون شده به خاطر نشت بنزین منفجر شود. بنابراین علت وفور انفجارهای این گونه در فیلمهای هالیوودی فقط خشونت، هیجان و میخکوب‌کنندگی این گونه صحنه‌هاست (نظر به این که ماشینهای این گونه فیلمها هیچکدام تولید ایران خودرو هم نیستند 😉 ). توصیه‌ پزشکی این مورد: در موقعیتهای این گونه ریسک صدمات ناشی از جابه‌جایی را به خاطر ترس از رخ دادن چنین اتفاقی نپذیرید.

۲- این یکی را خودمان تجربه کرده‌ایم: صدای رعد و برق همیشه با فاصله (گاهی چند ثانیه‌ای) بعد از برقش به گوش می‌رسد. این قاعده در تمامی موارد مشابه هم صادق است: صدای انفجار یک آتشفشان دوردست هیچگاه همزمان با رخ دادن انفجار به گوش ما نمی‌رسد (به ازای هر مایل فاصله، پنج ثانیه اختلاف وجود خواهد داشت)، حتی این قاعده در مورد انفجارهای میدانهای جنگ هم مصداق دارد. اما به نظر می‌رسد در فیلمهای هالیوودی فرصتی برای رعایت این قاعده‌ی فیزیکی وجود ندارد و صدای هر اتفاقی بدون توجه به فاصله همزمان با رخ دادنش به گوش می‌رسد.

۳- آلودگی رادیواکتیوی مسری نیست و باعث هم نمی‌شود فرد آلوده در تاریکی برق بزند.

۴- هر عملی عکس‌العملی معادل دارد. بنابراین وقتی ضربه‌ی کونگ‌فوی قهرمان فیلم ضدقهرمان را در فضای اتاق به پرواز درمی‌آورد، همان ضربه در دنیای واقعی باید باعث به عقب پرتاب شدن ضربه‌زننده شود مگر این که پشت ضربه‌زننده به دیوار باشد.

۵- اگر این یکی را ندانید ممکن است در موقعیت خاص کار دست خودتان بدهید: یک اتومبیل یا اتوبوس هر چقدر هم شتاب داشته باشد در مواجهه با یک شکاف بزرگ به جای آن که مثل یک هواپیما از روی آن پرواز کند به سمت پایین سقوط خواهد کرد. در زمان زلزله‌ی سال ۱۹۸۹ میلادی سانفرانسیسکو راننده‌ای که کمی دیر متوجه شکاف حاصل از شکسته شدن پل سر راهش شده بود -احتمالاً تحت تأثیر فیلمها- با افزایش سرعت تلاش کرد تا از روی این شکاف بپرد. اما قوانین فیزیک برای او هم استثنایی قائل نشدند و او سقوط کرد. احتمالاً قانون باید فیلمهایی را که اینطور صحنه‌ها در آنها نمایش داده می‌شود وادار کند تا هشداری با این مضمون را در ابتدای فیلم به نمایش بگذارند: «قوانین فیزیک در این فیلم نادیده گرفته شده‌اند. این شیرینکاریها را در منزل انجام ندهید.»

۶- در صورتی که زمان را برای یک شیء در حال حرکت دو برابر کند کنیم، صدای آن هشت برابر کند می‌شود: در این حالت صدای زنها شبیه صدای مردها می‌شود و صدای مردها شبیه صدای هنری کیسینجر می‌شود (مگر صدای این بنده خدا چجوری است؟)! این قاعده اغلب در نمایش صحنه‌های آهسته نادیده گرفته می‌شود.

۷- وقتی یک انبار مهمات قرار است در یک فیلم منفجر شود اغلب می‌بینیم که راستای انفجار کاملاً عمودی است و قهرمان فیلم که احتمالاً در فاصله‌ی چند متری از محل قرار گرفته (یا دقیقاً در حال دور شدن از همان محل است) کاملاً سالم می‌ماند. اما واقعیت چیزی غیر از این است. در واقع راستای انفجار این گونه اهداف در همه‌ی جهات است و امکان ندارد کسی با آن فاصله از چنین انفجاری جان سالم به در ببرد.

۸- گلوله‌های سربی در هنگام برخورد به هدف یا خروج از لوله‌ی تفنگ جرقه نمی‌زنند یا روشنایی از خود ساطع نمی‌کنند.

۹- صدا در خلأ منتشر نمی‌شود.