بعد از ناهار موقع خوبی است برای این که به بهانه‌ی نوشتن از دست خواب بعدازظهر فرار کنی! دوست داشتم فکرهایم را در این مورد که چرا وبلاگ می‌نویسم بنویسم. چون تجربه نشان داده که معمولاً بعد از گذشت زمان، نظرم در مورد خیلی از مسائل عوض می‌شود و خوب! حداقل نوشتن این گونه موضوعات -هر چند معمولاً نتیجه مملو از انبوهی از مزخرفات بی‌ارزش است- برای خودم خوب است (توجه کنید که همان اول اخطار را دادم که این نوشته احتمالاً چیزی جز تراوشات بی‌ارزش و مزخرفات همیشگی من نیست و اگر دنبال این هستید که از وقتتان استفاده‌ی مفیدتری بکنید توصیه می‌کنم از همینجا بی‌خیال این نوشته شوید).
احتمالاً دیده‌اید یا شنیده‌اید که خیلی از نرم‌افزارهای کامپیوتری از خودشان لاگ به جا می‌گذارند. لاگ اینجور نرم‌افزارها معمولاً یک سری فایل متنی یا دودویی است که موارد گوناگونی از گزارش عملکرد نرم‌افزار (فایلها و دایرکتوریهای تولید یا حذف شده و …) گرفته تا مشکلات و خطاهایی که نرم‌افزار در حین کار به آنها برخورد کرده در آن نوشته می‌شود. این لاگ می‌تواند بعداً توسط شخص یا نرم‌افزار اولیه یا نرم‌افزار دیگری بازبینی شود تا ضمن رفع خطاهای سیستم از عملکرد نرم‌افزار اطمینان حاصل شود. واژه‌ی «وبلاگ» گویا ترکیبی از دو واژه‌ی «وب» (= شبکه‌ی جهانی اینترنت) و همین «لاگ» مورد اشاره است: لاگی که روی وب گذاشته می‌شود. تفاوتی که در اینجا وجود دارد این است که این «لاگ» را نه یک نرم‌افزار بلکه یک انسان می‌نویسد. اما چرا یک انسان لاگ می‌نویسد؟! آیا قرار است مشکلات و خطاهای کارکردی او از این لاگها استخراج شود یا به این طریق از عملکرد درست او اطمینان حاصل شود؟ البته به نظرم این کار امکانپذیر است. انبوهی از نوشته‌های معمولاً بی‌ارزش از لحاظ محتوایی که در این فرایند تولید می‌شود می‌تواند مواد اولیه‌ی فوق‌العاده‌ای باشند برای دانشهایی که با انسان و شناخت او سر و کار دارند (روانشناسی، رفتارشناسی و …)، حتی این کارکرد را می‌توان تعمیم داد به نوشته‌هایی که دارای محتوای علمی، آموزشی، تاریخی و مانند آن هستند، حتی از نوع ترجمه‌هایش یا کپی/پیستیهای محضش، چون به هر حال کلیت این لاگها نشان‌دهنده‌ی سلیقه‌ها، انتخابهای شخصی و علاقمندیهای اشخاص است و می‌تواند خصوصیات فردی انتشاردهنده‌ی آنها تا حدودی از کلیت این لاگها استخراج شود. اما این لاگها با این هدف تولید نمی‌شوند و معمولاً آن تحلیل مورد اشاره هم روی آنها انجام نمی‌شود.
شاید ادامه داشته باشد …