نام جفری زلدمن از آن نامهایی است که در مبحث استانداردهای طراحی وب زیاد به گوش آدم می‌خورد. واقعیتش من تا همین دیروز نمی‌دانستم این آقا دقیقاً در این مورد چه کاری انجام داده. تا این که دیروز در جایی و از طریق لینکی به این مقاله در مجله‌ی بیزنس ویک رسیدم و آن را خواندم. بد ندیدم خلاصه‌ای از آن را اینجا بازگو کنم.
بر خلاف آنچه ممکن است تصور کنیم جفری زلدمن واضع و مبدع استانداردهای وب نیست، بلکه او مروج و مبلغ استفاده از این استانداردها بوده. قبل از این که او تلاش برای جا انداختن این استانداردها را شروع کند استانداردهای طراحی وب وجود داشتند. در واقع مخترع وب (تیم برنرزلی) مدتها قبل، استانداردهای طراحی وب را در قالب کنسرسیوم وب تدوین کرده بود. اما مشکل اینجا بود که در جنگ مرورگرها -بین مرورگر اینترنت اکسپلورر از شرکت مایکروسافت و مرورگر نت‌اسکیپ- تلاش برای پیروزی، هر کدام از تولیدکنندگان مرورگرها را واداشته بود تا با عرضه‌ی فناوریهای انحصاری، بسته و غیرقابل کپی‌سازی به همراه مرورگرهایشان امکانات بیشتری را به کاربران عرضه کنند و سهم بیشتری از بازار را از آن خود کنند. مشکل اینجا بود که این فناوریهای انحصاری اغلب با استانداردهای طراحی وب تعارض داشتند و وضعیتی را به وجود آورده بودند که بسیاری از سایتها فقط با یکی از دو مرورگر اصلی آن روزها سازگاری داشتند.
در جریان جنگ مرورگرها مشاهده‌ی سایتهای کاملاً ناسازگار با یک مرورگر معمول بود.
داستان زلدمن از جایی شروع شد که او – پس از پشت سر گذاشتن سوابق کاریی همچون گزارشگری برای روزنامه‌ها از جمله روزنامه‌ی معروف واشنگتن پست – در یک شرکت تبلیغاتی به عنوان کارگردان هنری مشغول به کار شد. در سال ۱۹۹۵ و همزمان با جریان جنگ مرورگرها یک مشتری به او مراجعه کرد و از او خواست تا برایش یک سایت اینترنتی طراحی کند. این پروژه به تأسیس شرکت جدیدی از سوی زلدمن انجامید که هپی کاگ نام گرفت. زلدمن در جریان فعالیت شغلی جدیدش متوجه بحران ناسازگاری سایتها با مرورگرهای مختلف شد.
اگر توافقی روی تعداد فریمها در ثانیه، خصوصیات لنزها و تجهیزات ضبط صدا صورت نمی‌گرفت صنعت فیلمسازی شکل نمی‌گرفت.
این سخن از آن ِ زلدمن است و او اعتقاد داشت به این که اینترنت و وب نیز از این قاعده مستثنی نیست.
در سال ۱۹۹۸ زلدمن و همفکرانش پروژه‌ی استانداردهای وب (WaSP) را راه‌اندازی کردند: ائتلافی از طراحان و برنامه‌نویسان وب که تلاش می‌کردند عرضه‌کنندگان مرورگرهای وب (به طور عمده مایکروسافت و نت‌اسکیپ) را وادار کنند تا برای جلوگیری از افزایش هزینه‌های طراحی وب، مرورگرهایشان را با استانداردهای طراحی وب سازگار کنند. پروژه‌ای که سرانجام در اوایل سال ۲۰۰۰ به ثمر نشست و عرضه‌کنندگان عمده‌ی مرورگرها را با خود همراه کرد. در این هنگام زلدمن آماده بود تا به فعالیتهای سابقش برگردد و انرژیش را روی کارهای طراحیش بگذارد. اما در همین هنگام متوجه شد که گروه دیگری وجود دارند که باید مزایای استانداردهای طراحی وب برای آنها جا بیفتند. این گروه خود طراحان وب بودند! مثلاً بعضی از طراحان وب تصور می‌کردند که استانداردهای طراحی وب با حذف هزینه‌هایی که آنها بابت سازگار کردن سایتها با مرورگرهای متفاوت از مشتریان خود می‌گرفتند در واقع باعث ضرر مالی آنها می‌شود! از این رو این دسته از طراحان وب به رعایت این استانداردها چندان راغب نبودند. او از این پس تلاش کرد تا طراحان را راجع به مزایای رعایت این استانداردها برای آنها مطلع سازد و آنها را نیز به تولید سایتهای سازگار با استانداردهای طراحی وب وادارد.
زلدمن نویسنده‌ی توانمندی است. او توانایی خاصی در توضیح مسائل فنی برای افراد غیرفنی دارد. به عنوان نمونه ببینید او چگونه و با چه زبان همه‌کس فهمی ضرورت حذف ناسازگاری بین مرورگرها را روشن می‌کند:
صفحه اول سایت یاهو در طول یک روز میلیونها بار برای هر بازدیدکننده ایجاد و ارائه می‌شود. هر یک بایتی که در این صفحه [بابت تلاش برای سازگار کردن آن با مرورگرهای قدیمی] در قالب هکهای اچ.تی.ام.ال به هدر می‌رود در عدد نجومی تعداد بازدیدها از این سایت ضرب می‌شود و ترافیک سایت یاهو را چندین گیگابایت افزایش می‌دهد. همین افزایش، هزینه‌های میزبانهای وب یاهو را هر چه بیشتر افزایش می‌دهد و سرباره‌های مالیی مشابه بودجه‌های وزارت جنگ آمریکا را به یاهو تحمیل می‌کند!
امروزه تعداد زیادی از سایتها با استانداردهای طراحی وب سازگار شده‌اند (اینجا را ببینید) و تشکلهای استانداردهای وب به کار خودشان ادامه می‌دهند. اما زلدمن فعالیت چندانی در این زمینه ندارد. او این روزها بیشتر وقت خود را برای مشتریان سرشناس شرکتش -شرکتهای همچون برادران وارنر، مجله‌ی عصر تبلیغات و …- صرف می‌کند.
به عنوان نکات پایانی درباره‌ی زلدمن بد نیست بدانید که او از اولین کسانی بوده که یک سایت شخصی برای خودش راه‌اندازی کرده‌اند (سال ۱۹۹۵، منبع). ضمناً او در یک دوره از زندگیش یک معتاد الکلی بوده تا این که در سال ۱۹۹۳ توانسته این اعتیاد را به طور کامل کنار بگذارد (منبع).
جالب بود. استفاده کردم
خیلی خواندنی بود. واقعاً لذت بردم.
خسته نباشید
خیلی خسته کننده بود بیش تر عکس های جالب و جذاب بذار