به
تنهایی ِآرامش ِ من میندیشکه عمریست در بزم طوفان
همه هستی ِ این دل ِ بیشکیبم
به تاراج رفتهست.
سبکبار بگذر
از این ساکن ِ کوچهی درد.
این شعر از کیست؟!
نوشتههای گاه و بیگاه حمیدرضا محمدی
به
تنهایی ِآرامش ِ من میندیشکه عمریست در بزم طوفان
همه هستی ِ این دل ِ بیشکیبم
به تاراج رفتهست.
سبکبار بگذر
از این ساکن ِ کوچهی درد.
این شعر از کیست؟!
دیدگاهها بسته شدهاند.
چشم
نمی اندیشم
سلام
اگر اصل شعر تنهایی بوده نمی دانم از کیست ولی فکر کنم به آرامش من میندیش از خودتان باشد!
faghat harf del hameye dostan
بس که دیوار دلم کوتاهست هرکه از کوچه تنهایی من میگذرد محض هوسی هم که شده سرکی میکشد و میگذرد