از کارل هاینز برندنبورگ اغلب به عنوان مخترع فرمت موسیقیایی ام.پی.تری یاد میشود. هر چند خود او اعتقاد دارد که پرطرفدارترین فرمت موسیقی دیجیتال امروز (ام.پی.تری)، حاصل تلاش یک هستهی اصلی از طراحان و تعداد زیاد دیگری است که کمکهای مهمی به تکمیل این ابداع کردند. جالب است بدانیم که در نظر او این افراد فقط شامل برنامهنویسان و طراحان الگوریتمها نبودند و حتی در این میان از آوازخوانانی یاد میکند که به اتکای تواناییهای خودشان در پیشبرد این پروژه سهیم بودند!
دکتر برندنبورگ که هماکنون مدیر مؤسسهی فناوریهای رسانهای دیجیتال فرانهوفر در آلمان است کار خود را بر روی مقولهی فشردهسازی دیجیتالی موسیقی در اوایل دههی هشتاد میلادی و در حالی آغاز کرد که دانشجوی دکترای دانشگاه ارلانگن-نورنبرگ آلمان بود. یکی از اساتید دانشگاه او را تحریک کرد که بر روی مسألهی انتقال موسیقی از طریق یک خط تلفن دیجیتالی ISDN کار کند. این مسأله برای برندنبورگ فقط یک مسألهی برنامهنویسی کامپیوتر نبود، پیشنیاز دستیابی به یک راه حل برای این مسأله، بررسی علمی چگونگی درک موسیقی توسط انسان بود (همینجاست که در تاریخچهی ابداع این فرمت موسیقیایی از یک خواننده و یک آهنگ خاص یاد میشود).
برندنبورگ پس از تکمیل رسالهی دکترای خود در سال ۱۹۸۹ -در حالی که با سمت استادیاری در دانشگاه محل اخذ مدرکش مشغول تدریس بود- کارهای خود را روی فرمت ام.پی.تری ادامه داد و در این راه با دانشمندان مؤسسهی تحقیقاتی فرانهوفر همکاری نزدیک داشت تا این که در سال ۱۹۹۳ به این مؤسسه ملحق شد. تیم فرانهوفر تنها گروهی نبود که بر روی مسألهی انتقال موسیقی از طریق اینترنت کار میکرد و این گروه رقبایی داشت که همگی در این باره تحقیق میکردند و تلاش میکردند دستاوردهایشان را به عنوان استاندارد جهانی انتقال صوت از طریق اینترنت تثبیت کنند. رقابتی فنی که گاه به یک دستهبندی سیاسی تبدیل میشد. اما سرانجام ام.پی.تری به عنوان فرمتی کارا و پرطرفدار از سوی کاربران پذیرفته شد. جایی که مخهای کامپیوتر آن روزگار، به استفاده از این فرمت برای ذخیرهی فایلهای موسیقی روی آوردند، مایکروسافت در سال ۱۹۹۷ پشتیبانی از این فرمت را به برنامهی مدیاپلیر ِ ویندوز اضافه کرد و در سال ۱۹۹۸ اولین دستگاههای قابل حمل پخش ام.پی.تری به بازار آمدند.
برندنبورگ هماکنون نیز در مقام مدیر مؤسسهی فرانهوفر به شکلهای دیگری فعالیتهای خود را در زمینهی فناوری موسیقی دیجیتال ادامه میدهد و هیچ بعید نیست که او و محققانی که تحت نظارت او کار میکنند زمینههای انقلابهای دیگری را در فناوری موسیقی دیجیتال فراهم آورند.
این یک ترجمهی آزاد و ناقص از این مقاله است.
نظر
خوبه، همينجوري نظر ميدن ديگه، آره؟