اگر با اینترنت آشنا باشید و به اندازهی کافی اهل وبگردی باشید زیاد پیش میآید که بخواهید نشانی سایتهایی را که به آنها برخورد میکنید برای مراجعهی بعدی جایی ذخیره کنید. تمامی مرورگرهای مشهور امکاناتی برای ذخیرهی نشانی سایتها و صفحات وب و همچنین سازماندهی و مرتبسازی آنها دارند. اصطلاحاً به این نشانیهای ذخیره شده چوبالف گفته میشود. روش ثبت یک صفحه را به صورت چوبالف در دو مرورگر مشهور اینترنت اکسپلورر و فایرفاکس در دو شکل زیر مشاهده میکنید:
Category: ابزارهای آنلاین و وب ۲
خارجیهای بیمرام
این تفکری که گاهی وجود دارد مبنی بر این که تمام آدمهای کاردرست آمریکایی و اروپایی (و استرالیایی؟ 😉 ) به سرعت جواب آدم را میدهند و مشکلات را حل میکنند اگر چه در خیلی از موارد مصداق دارد و درست است ولی همیشه درست نیست. نمونهاش همین مشکلی که الان برای من پیش آمده. من مدتهاست برای ارسال خبرنامه از خدمات سایت زوکدا استفاده میکنم (عنوان مشترک شوید در ستون سمت راست) که انصافاً از لحاظ قابلیتها بینظیر و منحصر به فرد است. در طول مدت زمان استفاده به مشکلات ریز و درشت زیادی برمیخوردم که از طریق سیستم ارسال خطای داخلی آن، آنها را گزارش میکردم. علاوه بر آن -نظر به درخواست تیم خدمات دهنده در سایت خودشان برای دریافت ایدههای جدید- بارها و بارها پیشنهادهای خودم را برای آنها ارسال کردم. اما حتی یک بار هم پاسخی از تیم پشتیبانی دریافت نکردم و هیچکدام از مشکلات من هم حل نشد، تا این که چند روز پیش متوجه شدم که دیگر نمیتوانم با نام کاربری خودم وارد سیستم شوم و سیستم حتی امکان بازیابی کلمهی عبور را هم به من نمیدهد. تماسهای مکرر با تیم پشتیبانی به جایی نرسید تا این که نهایتاً با نظری (کاملاً مؤدبانه و محتاطانه 😉 ) روی وبلاگ این سرویس مشکل خودم را مطرح کردم، که تنها پاسخ دریافتی من (و چند معترض دیگر) حذف نظر از روی وبلاگ بود. با یکی از این وبلاگنویسان کله گندهی خارجی هم که از این سیستم استفاده میکند (و اتفاقاً هموطن مؤسسان همین سرویس هم هست) تماس گرفتم تا ببینم مشکل فقط مال من است یا عمومیت دارد. پاسخ دریافتیم نشان داد که مشکل احتمالاً کاربران مشهور و پرنفوذ سیستم را در بر نمیگیرد. به هر حال، با یک نظر این بار نه چندان مؤدبانهی دیگر روی وبلاگ زوکدا از آنها خواستهام که حداقل فهرست مشترکین من را (که مجموعاً چیزی حدود ۱۳۰ نفر باید باشند که حدود ۴۰ تایشان مشترکین همین وبلاگند) در اختیارم بگذارند. البته یک پشتیبان نه چندان قدیمی از این فهرست دارم ولی اگر جدیدترین را بتوانم به دست بیاورم بهتر است.
ضمناً بد نیست اشاره کنم که مثل این که شایعههایی پشت سر تیم راهاندازندهی استرالیایی این سرویس وجود دارد، مبنی بر این که آنها قبلاً جزء گروههای فرستندهی پیامهای هرز بودهاند و خیلی هم آدم حسابی و خوش سابقه نیستند. به هر حال همه جا و بین تمام ملیتها همه جور آدمی پیدا میشود.
پینوشت: سیستم ارسال خبرنامه را تغییر دادم و از این به بعد خبرنامههای اینجا با استفاده از خدمات سایت فیدبرنر ارسال میشود. برای آن تعدادی از مشترکان که در آخرین پشتیبانم داشتمشان درخواست ثبت نام مجدد فرستادم. در مورد باقیماندهی آنها که حدود ده تایی از جدیدترین مشترکین باید بشوند کاری نمیشد کرد. سر فرصت راهنماهای مربوط به خبرنامهی الکترونیکی را هم بهروز خواهم کرد.
جل الخالق!
چند روز پیش بود -فکر میکنم-، بین کلمات جستجو شدهای که به وبلاگ من منتهی شده بودند عبارتی شبیه به این دیدم: «افزایش کیفیت فیلم موبایل». خوب! قوهی تخیل خوب چیزی است، اما پیش خودم فکر کردم طرف دیگر زیادی پرتوقع و خیالپرداز است. اما مثل این که من اشتباه میکردم! امروز مطلبی را خواندم که در آن اظهار شده شرکتی با استفاده از دستاوردهای تحقیقات نظامی آمریکا، در حال طراحی سیستم آنلاینی است که کاربران آن به رایگان خواهند توانست کیفیت فیلمهایی را که با موبایلهای دوربیندار خود گرفتهاند افزایش دهند! نرمافزاری که این خدمات با تکیه بر آن کار میکند فریمهای مشابه تصاویر را با هم مقایسه میکند و با تکیه بر همین مقایسهها، پیکسلهای از دست رفته را پیدا کرده و جایگزین میکند. البته هنوز این سرویس راهاندازی نشده و فعلاً مراحل آزمایشی خود را طی میکند. فقط میتوان نمایشی از تواناییهای این سیستم را در این صفحه به نظاره نشست.
دوربینهایی که میدانند کجا هستند
فلیکر امروز قابلیت زدن برچسب جغرافیایی به عکسها را با استفاده از نقشههای یاهو به فهرست قابلیتهایش اضافه کرد. قابلیتی که پیش از این رقیب نظری فلیکر یعنی زوومر با استفاده از نقشههای گوگل به سیستمش اضافه کرده بود («نظری» از این نظر که فقط از لحاظ برخی «قابلیتها» رقیب فلیکر است وگرنه از لحاظ تعداد کاربران، میزان محبوبیت و همچنین سرعت به گرد فلیکر هم نمیرسد). اگر سرعت اینترنتتان اجازه میدهد میتوانید چگونگی استفاده از و کاربردهای این قابلیت را در دو تصویربلاگ در دسترس گذاشته شده توسط فلیکر در این آدرس و این آدرس از نظر بگذرانید.
به هر حال نظرات خوانندگان وبلاگ معروف تک کرانچ در نوشتهای به مناسبت همین واقعه، حاوی نکات جالبی است. مثلاً گویا نقشههای یاهو بر خلاف نقشههای گوگل فعلاً اروپا (به استثنای بریتانیا) را با دقت در سطح خیابان پوشش نمیدهد و این اسباب نارضایتی برخی کاربران اروپایی را از این انتخاب فلیکر فراهم آورده. اما جالبتر از همه به نظر من آن نظری است که امیدوار است این قابلیت فلیکر و برخی رقبایش باعث شود سازندگان دوربینهای دیجیتال با اضافه کردن تراشههای جی پی اس به محصولاتشان امکان برچسبگذاری دقیق و واقعی جغرافیایی را برای مشتریانشان فراهم سازند. این پیشبینی و اظهار امیدواری میتواند مورد توجه تمامی کسانی قرار گیرد که با محدودیت بودجه و چند ماه یا سال تحقیق و وسواس در آستانهی خرید دوربین دیجیتال شخصیشان هستند و حالا مطمئن شدهاند دوربین انتخاب شدهی آنها تمامی قابلیتهای لازم را دارد. جی پی اس برای دوربینهای دیجیتال؟! وسوسهبرانگیز است و شاید چند سال زمان ببرد تا محصولاتی این چنینی هم به بازار بیایند و هم قیمتشان تعدیل شود: اما به نظر من که ارزشش را دارد.
خوب سهم ما -ایرانیها- هم از این تقابل و رقابت فناوریها هم که مشخص است: حتی در حد یک مصرف کنندهی صرف هم اعتبار و حق استفاده نداریم :cry:. موج سینوسی فیلترینگ فلیکر فعلاً نیمدور منفیش را طی میکند. امیدوارم اگر به طور کامل رفع فیلتر نمیشود حداقل روند تناوبیش را حفظ کند!
اشکالات و مشکلات
۱) فایرفاکس یک اشکال برنامهنویسی دارد که گاهی برای وبلاگنویسان دردسرساز میشود. چون یکی دو بار گریبان خودم را گرفته بد ندیدم اینجا اشارهای به آن بکنم: اشکال مربوط به ویرایش نوشتههای بلند میشود، امکان دارد زمانی که سعی میکنید با این مرورگر یک نوشتهی طولانی را ویرایش کنید آن نوشته به صورت ناقص بارگذاری شود (تهش بریده شود). به همین خاطر بهتر است قبل از ذخیرهی تغییرات نگاهی به ته نوشته بیندازید تا مشکلی وجود نداشته باشد. تا زمان رفع مشکل احتمالاً استفاده از مرورگری مثل اپرا راه حل مطمئنتری است. در این صفحه میتوانید به اطلاعات بیشتری دربارهی این مشکل دست پیدا کنید.
۲) صفحات سایتهای مبتنی بر ای اس پی دات نت بسیار کندتر از صفحات سایتهای مبتنی بر پی اچ پی بارگذاری میشوند. این حسی است که طی وبگردیها و تجربههای آموزشی/برنامهنویسیم به من دست داده بود. به هر حال امروز در این مورد جستجو کردم و در این مورد میتوانم بگویم مطمئن شدم. مقالهای که در سایت اوراکل ارائه شده و همچنین گواهی تعداد زیادی از دات نت کارها در انجمن سایت ای اس پی دات نت شاهد خوبی برای این حقیقت است.
وبلاگی که در وبلاگهای دیگران نوشته می شود!
قبلاً یک بار به این موضوع اشاره کردهام. سرویسی هست به اسم کوکامنت که البته مشابههایی هم دارد. این سرویس به افراد کمک میکند تا:
الف) نظراتی را که در وبلاگها ثبت میکنند دنبال کنند. یعنی ببینند آیا کسی جوابشان را داده یا نه، یا کلاً آیا کسی بعد از آنها نظر جدیدی راجع به آن مطالب داده یا نه. برای جستجوی بهتر میتوانند نظرات را برچسب هم بزنند. حتی میتوانند بدون این که در جایی نظر داده باشند نظرات عنوان شده در آنجا را دنبال کنند (شاید منطقیتر از اشتراک فید نظرات تک تک نوشتهها باشد).
ب) نظراتی را که در وبلاگهای دیگران ثبت کردهاند در وبلاگ خودشان نشان دهند. این ایده علاوه بر این که میتواند یک نوع خاص از وبلاگنویسی باشد (وبلاگی که در وبلاگهای دیگران نوشته میشود!)، روشی برای تأیید مالکیت نظرات به وجود میآورد. یعنی اگر نگران این هستند که افرادی با استفاده از مشخصات فردی آنها (نام و نام خانوادگی، نشانی ایمیل و آدرس سایت) در وبلاگهای دیگران نظرات سؤال برانگیز دهند میتوانند اعلام کنند که نظرات واقعی آنها فقط شامل آن دسته از نظراتی است که در سایت کوکامنت به نام آنها ثبت شده است.
برای استفاده از این خدمات باید :
نظرات هرز
اگر وبلاگ داشته باشید و سیستم مدیریت محتوای آن از این سیستمهای شناخته شده باشد احتمالاً با معضلی به اسم اسپم یا نظرات هرز آشنایی دارید: انبوهی از نظرات غیرواقعی که حاوی تبلیغات محصولات خاص یا لینک به سایتهای عرضهکنندهی آنهاست و اکثر آنها به صورت خودکار و توسط نرمافزارهای کامپیوتری گذاشته میشوند (جالب است که بخش یادداشت مهمان انگلیسی سایت قدیمی من هم -که تا آنجا که یادم هست کدش را خودم نوشتهام [با پرل] و احتمالش کم است که آنجا طعمهی اینجور حرکات خانهبرانداز شود- از این معضل در امان نمانده. البته به نظر میرسد اسپمهای آنجا بیشترشان دستی باشند تا اتوماتیک چون مهاجمان در آنجا چند راه مختلف برای ایجاد لینک را آزمایش کردهاند که نظر به نفوذناپذیری برنامههای اینجانب [جهت اطمینان اینجا را ببینید 😉 ] تلاششان بیثمر بوده).
به هر حال سیستم مدیریت وبلاگ وردپرس راهحلهای مؤثری برای مقابله با این معضل دارد که معروفترینشان همین افزونهی اکیسمت است که از جمله افزونههایی است که همراه خود بستهی اولیه وجود دارد و فقط نیاز است کاربر آن را فعال کند و با کدی که از wordpress.com میگیرد وبلاگش را تحت محافظت این افزونه درآورد. من هم چند وقتی که از راهاندازی اینجا گذشت مجبور شدم این افزونه را فعال کنم تا جلوی نظرات هرز مقطعی را بگیرد و انصافاً هم در ابتدای فعالسازی که من اسپم زیاد داشتم خیلی خوب کار میکرد. اما تقریباً میتوانم بگویم چند هفتهای میشود که این افزونه خیلی بد عمل میکند و بسیاری از نظرات واقعی را اسپم تشخیص میدهد. جالب است که سایت خود این افزونه نشان میدهد تا به حال ۹۴% از نظراتی که به سایتهای محافظت شده توسط این افزونه ارسال شدهاند اسپم تشخیص داده شدهاند و به نظر من احتمال این که این افزونه با اشتباهات خود باعث از دست رفتن درصد بالایی از نظرات خوانندگان وبلاگها شود زیاد است (مخصوصاً وبلاگهایی که تعداد نظراتشان آنقدر بالاست که صاحبش فرصت نمیکند قسمت نظرات اسپم را چک کند).
البته این را هم بگویم که فعلاً قصد ندارم این افزونه را غیرفعال کنم، چون با وجود مشکلات آن فکر نمیکنم جایگزین بهتری برای آن پیدا شود.
وقتی خبری شد خبرم کن!
چند تا وبلاگ یا سایت هست که شما خوانندهی دائمی آنها هستید؟ اگر تعدادشان زیاد است چطوری از این که بهروز شدهاند و نوشتهی جدید دارند باخبر میشوید؟ یکی یکی چکشان میکنید یا راه حل بهتری برای این کار سراغ دارید؟ وقتی با کلی امید و پس از انتظاری کشنده برای بارگذاری کامل صفحه، همان صفحهی دیروزی وبلاگ مورد علاقهتان در برابر چشمانتان هویدا میشود چه احساسی پیدا میکنید (نیمهی بدجنس وجودم میگوید بپرس به چه کسی بیشتر فحش میدهید؟ به خودتان یا آن وبلاگنویس بیچاره؟ البته من حرفش را گوش نمیکنم 😉 )؟ واقعاً فکر میکنید چقدر احتمال دارد آن F5 زدنهای چند دقیقه یک بارتان نتیجهبخش باشد؟ اگر برای این مشکل دنبال راه حلی مؤثر میگردید ادامهی این نوشته را بخوانید.
عکس زیر را با دقت نگاه کنید. این عکس تعدادی آیکون و نماد را نشان میدهد که همهشان تقریباً یک معنی میدهند و این روزها در اکثر سایتها و وبلاگها دیده میشوند (و این نشان میدهد که چقدر مفیدند و چقدر طرفدار دارند). آیا آنها را میشناسید؟ تا به حال شده روی آنها کلیک کنید؟ از این کار چیزی هم دستگیرتان شده؟ اگر حتی مشکل پاراگراف اول را ندارید اما این علامتها را نمیشناسید و نمیدانید به چه دردی میخورند باز هم توصیه میکنم ادامهی این نوشته را بخوانید.
فال حافظ برای وبلاگ شما!
برای دریافت کد فال حافظ به این صفحه مراجعه کنید.
خیلیها دوست دارند دیوارهای خانه یا محل کارشان را با تابلو، نوشته یا آویزهای تزئینی بیارایند. در مورد وبلاگها و سایتها هم اینجور خوشسلیقگیها را زیاد میبینیم (هر چند طرفداران کارایی و کارآمدی در طراحی وب چندان موافق استفاده از این عناصر نیستند). انواع لوگوهای رنگارنگ، عکسها و بنرها، تیترهای خبری سایتهای معروف به صورت ثابت و متحرک، تکههای آهنگ، آب و هوای شهرها و مانند آنها انواع المانهای تصویری هستند که بسیاریشان فقط برای زیباتر به نظر رسیدن صفحات به کار گرفته میشوند و معمولاً کارکردشان حداکثر نشان دادن عقاید و دلبستگیهای شخصی نویسنده یا صاحب آن صفحات است.
دیتاسنتر
سایتها و سرویسهای آنلاین وقتی که به دلیل بروز اشکال یا بروزرسانی نرمافزارها و سختافزارهایشان در دسترس نیستند گاهی در نمایش پیغام خطا سلیقه به خرج میدهند و باعث میشوند ناخرسندی کاربر با یک لبخند ِ لحظهای کمی کاهش پیدا کند.
عکس زیر را قبلاً روی یکی از همین سرویسها دیده بودم. اسم عکس هست دیتاسنتر ❗ :
مناسبت این نوشته هم عکس زیر بود که امروز روی سایت بلاگلاینز دیده میشد: