گزیر

مرهم دلهای خونین بارش اشک است و خون

رویها را پس کنید از اشک خونین لاله‌گون

اشک و خون می‌آید از چشمان انسانها برون

در عزایی پیرتر از صدهزاران ساله‌ها

می‌رود منزل به منزل کاروان ناله‌ها

در عزای لاله‌ها

قصّه می‌گویند مرگ لاله را باور مکن

این دروغین قصّه را همسوگ اشک تر مکن

گریه کن امّا تو شعر مرگ را از بر مکن

در عروجِ لاله‌ها تر کن تو رو از ژاله‌ها

می‌رود منزل به منزل کاروان ناله‌ها

در عزای لاله‌ها