امروز چهارشنبه هشتم فروردین است و این مطلب را برای اولین فرصتی که مشکل پیش آمده برای وبلاگم حل شود مینویسم. داشتم سعی میکردم مشکل دیگری را که پس از ارتقای وردپرس (سیستم مدیریت محتوای وبلاگی که من از آن استفاده میکنم) برای وبلاگم پیش آمده بود (و البته حدس میزنم مربوط به ارتقا نباشد: چون بلافاصله بعد از ارتقا اتفاق نیفتاده بود و روی وردپرسی که به صورت محلی روی کامپیوتر خودم نصب کرده بودم هم پیش نیامده بود) یک جوری حل کنم. قالب وبلاگم را کمی ویرایش کردم و فایل جایگزین را آپلود کردم، آمدم نتیجه را ببینم که … بعله! مشخص شد که پهنای باند این ماهم از حد مجازش (دو گیگابایت) گذشته و وبلاگم احتمالاً تا یکشنبهی هفتهی آینده (که اول ماه جدید میلادی است) در دسترس نخواهد بود (برای آنها که با اصطلاح «پهنای باند» و حد مجاز آن آشنایی ندارند: معمولاً بستههای میزبانی وب حد مجاز پهنای باند دارند، پهنای باند از جمع اندازهی فایلهایی که لازم است از کامپیوتر میزبان به کامپیوتر بازدیدکننده منتقل شود محاسبه میشود. عکسها و فایلهای قابل داونلود میتوانند باعث افزایش شدید مصرف پهنای باند و نزدیک شدن آن به حد مجازش شوند. در صورت گذشتن پهنای باند یک سایت از حد مجازش معمولاً آن سایت تا مدتی در دسترس نخواهد بود، مگر آن که با پرداخت هزینههای لازم این مسأله حل شود.).
البته این اتفاق تا حدودی قابل پیشبینی بود. معمولاً ماههای پیش میزان مصرف پهنای باندم روند تصاعدی داشت و هر ماه بیش از ماه پیش به حد مجازش نزدیکتر میشد. وقتی هم که حدود اواخر بهمنماه میبایست قرارداد میزبانیم را تمدید کنم این مسأله را در نظر داشتم و در فکر این بودم که بستهی میزبانیی با امکانات بیشتر و محدودیت کمتر خریداری کنم اما این کار را نکردم. دلیل عمدهاش در کنار خساستی که بد جور یقهام را گرفته بود 😉 این بود که احتمال میدادم (و میدهم) که مشکل محدودیت پهنای باندم به طریق دیگری حل شود. در واقع فکر کردم اگر مجریان طرح ساماندهی در اجرای طرحشان مصمم باشند باید تمام سایتها و وبلاگهای دارای امکانات میزبانی مستقل را که قصد ندارند ساماندهی شوند مسدود کنند و این میتواند تا حدودی (البته به طور موقت) مشکلات محدودیت پهنای باند این سایتها را حل کند ;).
چند وقتی است که دارم از این افزونهی DivShare برای وردپرس استفاده میکنم و این میتواند باعث شود مشکل محدودیت پهنای باندم تشدید نشود (چون کمک میکند به راحتی برای میزبانی عکسها از یک سرویس رایگان -و نه از فضا و پهنای باند خودم- استفاده کنم و به این ترتیب مثل این چند وقت اخیر با خیال راحت حسابی دست و دل بازی کنم و عکسآلود 😉 شوم). خصوصاً این که قالب وبلاگم (حداقل فعلاً) بسیار ساده و سبک است و فکر میکنم در آن از بیشتر از سه یا چهار عکس -آن هم با اندازهی فایلهای بهینه- استفاده نشده باشد و به این ترتیب سهم آن در مصرف پهنای باند چیزی نزدیک به حداقل ممکن خواهد بود.
البته این یک جورهایی نوشداروی بعد از مرگ سهراب است چرا که عمدهی ترافیک وبلاگم از صفحات داخلی و قدیمیتر میآید (که عکسهایشان روی میزبان خودم قرار دارد). در واقع معمولاً دست کم هشتاد درصد بازدیدکنندگان روزانهی اینجا بازدیدکنندگان گذری هستند که از موتورهای جستجو یا سایتهای دیگر به اینجا رسیدهاند و با تعدادی نوشتهی قدیمی کار دارند (که نسبتاً پر عکس و در نتیجه پهنای باند طلب 😉 هستند). این مسأله باعث میشود که اگر طرح حمایتی ساماندهی 😉 به داد نرسد مجبور شوم سر کیسه را شل کنم و مشکلم را اساسیتر حل کنم. تا ببینیم چه پیش میآید.
خداییش این پهنای باند ظلمی بیش نیست!
مثلا ما در حالی که فقط ۴۰۰ مگابایت از سایتمون با انواع فایلها و … اشغال شده، باید پول فضای ۱۰۰۰ مگابایتی (یعنی ۱۰ گیگ) رو بدیم که پهنای باندمون کم نیاد! (که احتمالا در یکی دو ماه آینده اون هم پر میشه و آه و واویلا!)
راستی!
فکر نمیکنید هاستینگ مورد نظرتون خیلی گرونبازه؟
هر چند که من از هاستینگمون دل خوشی ندارم، اما واقعا قیمتهاش بهصرفهست!
۱۰۰۰ مگابایت، سالیانه ۸۹ تومان!
سلام سال نو مبارک
سال خوبي داشته باشين
به وبلاگ من هم سر بزنين خوشحال ميشم
یه جواب برای حمید(رضا) خان:
در مورد پهنای باند باهات موافق نیستم، مسأله اینجاست که ما (حداقل من و شما!) داریم از سرورهای اشتراکی یا همون shared server ها استفاده میکنیم که ممکنه چیزی حدود دویست یا بیشتر سایت دیگه روی هر کدوم از اونها همسایهی ما باشن. خوب فضا بین ماها تقسیم شده، هر کی پول بیشتری داده فضای بیشتری داره. اما مسأله اینجاست که پهنای باند سرور هم محدوده، بالاخره ارتباط این سرور یه پهنای باند و ظرفیت مشخصی داره، عددهای سرورها رو نمیدونم، فرض کن مثلن ده مگابیت بر ثانیه (که فکر کنم خیلی بیشتر از این حرفاست)، حالا اینجا یه مسألهای به وجود میاد: ممکنه سایت من طوری این پهنای باند رو مصرف کنه که همسایهها سرشون بیکلاه بمونه، برای همین باید یه فکری کرد برای تقسیم این پهنای باند که خوب تقسیمش بر اساس میزان فضایی که در اختیار هر کس هست منطقی و عادلانه به نظر میرسه.
در مورد گرونی از یه نظر باهات موافقم و اون هم وقتیه که بخوای فقط عدد و رقم ِ فضا و پهنای باند و اینجور مسائل را در نظر بگیری. اما وقتی پای خدمات به وسط میاد با نظرت مخالفم. خدمات -اون هم خوبش- گرونه چون وقت میبره و تخصص میخواد. اجارهی یه سرور و فروش فضاش فکر نمیکنم کار خیلی سختی باشه اما پشتیبانیش کار سختیه و وقتی خوب انجام بشه باید هزینهش هم پرداخت بشه. برای اونهایی که ممکنه در مورد میزبان وب من کنجکاو باشن: در مورد میزبانم قبلن اینجا صحبت کردهم:
http://www.gozir.com/1385/12/26/thank-you
مجددا سلام؛
ممنون از توضیحاتت…
در مورد پهنای باند، آخه من جاهایی رو دیدم که به همین حدود قیمتها، پهنای باند رو بینهایت میدن و توی یکی از انجمنها خوندم که پهنای باند فقط یک معیار برای فروشه، یعنی اینطور نیست که بگیم مثلا یک سرور اگه پهنای باندش فلان اندازه بشه، به همین راحتیها بهش فشار مییاد! این فقط برای اینه که وزنهای برای اندازهگیری داشته باشند (میخوام بگم این وزنه بهتر از وزنه «حجم هاست»ـه)…
در مورد هاستینگ، باهات موافقم که باید پشتیبانی خوبی داشته باشن، اما باید بگم که این شرکت طرف معامله ما هم پشتیبانیش خیلی خوبه و سایتهای گردنکلفتی مشتریش هستن… (به هر حال، میتونی مقایسه کنی: aco.ir )
قربانت،
حمید رضا
سلام
من امرزو با وبلاگتون آشنا شدم شما خیلی خوب مسائل مختلف رو توضیح میدهید خیلی چیزها را نمی دانستم که اینجا خیلی زود یاد گرفتم. آنقدر ساده و مختصرومفید توصیح داده بودید که بسادگی متوجه شدم حتما بازهم خواهم آمد ممنون
راستی یک سوال : اگرپهنای باند از حد مجاز تجاوز کرد آیا بطور مثال با حذف یک سری عکس مطلب و… که پهنای باند را به حد مجاز برساند می توان دوباره سایت را در دسترس قرار داد؟؟ ببخشید من چیزی نمی دونم سوالاتم خیلی ابتدائی هست ممنون
سلام
البته شاید گفتن نکته زیر دیگه الآن بیمورد باشه
اما همونطور که خودتون هم میدونید این پهنای باند نیست که تموم میشه بلکه سقف (محدودیت) دانلود ماهانه است
پهنای باند واحد سرعت اتصال کاربران به اینترنته!
شاد باشید