این نوشته را به این صفحه منتقل کردم.
Year: ۱۳۹۰
در آستانهٔ سال نو
سال ۹۰ هم رو به پایان است، سالی که برای من توأم با تغییر محل کار و به تبع آن تغییرات دیگر بود. تغییراتی؛ عمدتاً ناخواسته که نهایتاً خوشایندم بود و باعث می‌شود که این سال را سالی توأم با اتفاقات خوب به حساب بیاورم. سالی که البته از کارهای فوق برنامه -گنجور و …- دور ماندم و از این لحاظ از این سال یادگاریهای زیادی ندارم. امیدوارم سال آینده سال پربارتری باشد.
سال نو پیشاپیش مبارک!
آمدید، نبودم؟
همزمان با فیلتر شدن گنجور، مشکلاتی در محل کار قبلیم پیش آمد که مجبور به ترک آن محل و شروع به کار در جای دیگر شدم. موعد اجاره‌ام هم با این وقایع همزمان شد و محل زندگیم را هم تغییر دادم. با توجه به ترکیب این وقایع، (به اختیار و ترجیحاً) در خانهٔ جدید تا به امروز و احتمالاً مدتی دیگر اینترنت دائمی نداشتم و ندارم. به همین جهت فعالیتهایم روی وبلاگ و همینطور گنجور و جاهای دیگر محدود شده است. از دوستانی که جویای احوال بودند و هستند متشکرم.
بازی خطوط و یک مجموعهٔ دیدنی
از بازیهای ساده و وقت‌پرکن خوشتان می‌آید؟ روی تصویر زیر کلیک کنید. باید در هر ردیف یا ستون حداقل ۵ توپ همرنگ را کنار هم بنشانید تا آنها را با هم ببرید و این کار را تا وقتی جا دارید تکرار کنید.
خالق این بازی چیز مهمتری هم درست کرده: او یک کتابخانهٔ جاوا اسکریپت برای آسان کردن کار با عناصر گرافیکی برداری ساخته که از فناوریهایی همچون SVG و VML استفاده می‌کند. مهم نیست که برنامه‌نویس وب باشید یا نه، به نظرم اگر سری به سایت این کتابخانه بزنید گالری نمونه‌کارهای قابل انجام با این کتابخانه جذبتان خواهد کرد. به اینجا بروید و روی نمونه‌ها یکی یکی کلیک کنید.
گنجور فیلتر شد!
از دیشب، و گویا این بار اشتباهی در کار نیست.
صلاح کار کجا و …
دربارهٔ این بیت:
صلاح کار کجا و من خراب کجا؟
ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا!
و اشکال قافیه‌اش بحثی در حاشیه‌های غزل در گنجور شده بود (اینجا). امروز آقای مهران ارشادی‌فر این حاشیه را گذاشته‌اند:
این را از قول برادر مرحومم مسعود ارشادی‌فر نقل می‌کنم که شاعر بود و حافظ را خوب می‌شناخت. در تفسیر این اشکال قافیه‌ای می‌گفت این را می‌گویند «اجرا در متن». انتخاب قافیهٔ «به» برای شعری که قافیه‌اش باید «ب» باشد، در واقع مصرع قبل -صلاح کار کجا و من خراب کجا- را تفسیر می‌کند: یعنی چون حال حافظ خراب است صلاح کار از دستش می‌رود و به جای قافیهٔ «ب» قافیهٔ «به» در شعر می‌آورد. این تعبیر به نظرم بسیار درست است چون با شناختی که از حافظ داریم بی‌گمان در انتخاب قافیهٔ مناسب دچار مشکل نمی‌شد.
این نظر را من بسیار می‌پسندم: حافظ را در نظر آورید که رندانه -و با لحن خرابانه- خواندن غزل تازه‌اش را می‌آغازد و با صدای لرزان، هنرمندانه، در پایان مصرع دوم میزان خرابی حال شاعر را با کسرهٔ نامنتَطَر در جایگاه قافیه می‌نمایاند.
فایرفاکس در فایرفاکس
این نشانی را با فایرفاکس مرور کنید (با کلیک کار نمی‌کند باید آن را به صورت دستی کپی کنید):
chrome://browser/content/browser.xul
انتظار دارم با چیزی در این مایه‌ها مواجه شوید:
دلیلش را لابلای این نوشته می‌توانید بیابید.