گزیر

دربارهٔ من:

• 
• مرا بیشتر بشناسید!

آخرین نظردهندگان:

• Anonymous دربارهٔ تماشای ریحان
• لیام دربارهٔ ‎@hrmoh
• سمانه ، م دربارهٔ ‎@hrmoh
• M دربارهٔ شرح یک تجربه: سیانوژن روی گوشی LG Optimus 4X
• مسعود دربارهٔ ‎@hrmoh

مشترک شوید:

ایمیل خود را در جعبهٔ زیر وارد کنید و دکمهٔ اشتراک را بزنید.

جستجو:

مشکلات میان افزار دبلیو ۸۰۰ روی گوشی کا ۷۵۰

قبلاً گفته بودم که بر روی گوشی موبایل سونی اریکسون کا ۷۵۰ می‌شود میان‌افزار گوشی سونی اریکسون دبلیو ۸۰۰ را نصب کرد و من این کار را برای خودم انجام داده بودم (این نوشته، این نظر و این یکی را ببینید). بعد از مدتی استفاده از گوشی در این حالت، امروز گوشی را به حالت عادی (میان‌افزار کا ۷۵۰ آی) برگرداندم. برای بازگشت به میان‌افزار اصلی و قدیمی این گوشی -اگر از روش تغییر ذکر شده در نوشته‌ی اشاره شده پیروی کرده باشید- کافی است گوشی را یک بار دیگر -البته بدون انجام کار اضافی پیش از به‌روزرسانی- به‌روزرسانی کنید.

انجام تبدیل و تجربه‌ی کار با میان‌افزار یک گوشی دیگر تجربه‌ی جالبی است، اما من مشکلاتی را در میان‌افزار جدید دیدم که احساس کردم میان‌افزار اصلی خود گوشی بهتر از این میان‌افزار است. بد ندیدم (انشاءالله به عنوان آخرین مطلب در مورد این گوشی 😉 ) دلایل این امر را در اینجا ذکر کنم:

الف) تغییر کاربری دکمه‌ی میانبرها (دکمه‌ی وسطی زیر صفحه‌ی نمایش گوشی): این دکمه پس از تبدیل میان‌افزار برای دسترسی به پخش کننده‌ی موسیقی استفاده می‌شود و کاربریهای قبلی آن به دکمه‌ی دیگری منتقل می‌شود (دکمه‌ی جهت بالای جوی استیک). اگر به این دکمه و کاربریهای آن عادت داشته باشید این تغییر باعث ایجاد مشکل برایتان می‌شود. به عنوان نمونه امکان پایان دادن به اجرای برنامه‌ها و بازیهایی که به دلیل عدم سازگاری با گوشی امکان خروج از آنها وجود ندارد (مثل این برنامه) یا در حین اجرا قفل کرده‌اند را به طور کامل از دست خواهید داد (دکمه‌ی جایگزین -چون در برنامه‌ها و بازیها کارکرد ِ دکمه‌ی جهتی بالا را دارد- چنین امکانی را در اختیار نمی‌گذارد) و برای خلاصی از شر آنها احتمالاً تنها راه حل ممکن خاموش کردن گوشی است.

ب) اجرای همیشگی پخش کننده‌ی موسیقی در پس‌زمینه باعث کندی سایر گزینه‌های گوشی می‌شود: به عنوان نمونه دوربین گوشی پس از تبدیل بسیار کند و آزاردهنده عمل می‌کند. منوها و سایر گزینه‌ها نیز سرعت و کارایی اجرای میان‌افزار کا ۷۵۰ را ندارند.

البته حدس می‌زنم که گوشیهای دبلیو ۸۰۰ اصلی این مشکلات را نداشته باشند (هر چند سخت‌افزار داخلیشان کاملاً یکسان است). اما من تصور نمی‌کنم برای کسی که آنقدرها هم از پخش کننده‌ی موسیقی گوشی استفاده نمی‌کند پذیرش این مشکلات در قبال مزایا و امکانات موسیقیایی خیلی به صرفه باشد.

پانورامیو

دو روزی نبودم. برگشتنی، اولین موردی که باعث جلب توجهم شد این نظر جالب درباره‌ی مطلب «دوربینهایی که می‌دانند کجا هستند» بود:

صاحب ِ نظر سرویس آنلاین پانورامیو است و می‌بینید که به ضعف نقشه‌های یاهو در مقایسه با نقشه‌های گوگل در ارائه‌ی جزئیات مناطق جغرافیایی خارج از محدوده‌ی کشور آمریکا اشاره می‌کند و اظهار می‌کند که شرکتش با استفاده از نقشه‌های گوگل قابلیتهای بیشتری را ارائه می‌کند. البته امکان این وجود دارد که این نظر به صورت اسپم و انبوه گذاشته شده باشد (برای تمام نوشته‌هایی که به مطلب فلیکر یا تک‌کرانچ در این مورد لینک داده‌اند)، اما خوب به هر حال جای درستی گذاشته شده، ضمن این که شرکتهای این تیپی این روزها خیلی نسبت به این که متهم به اسپم پراکنی شوند حساسیت دارند.

یک نکته‌ای که در تحلیل رفتارهای بازاریابی شرکتهای عرضه‌کننده‌ی خدمات آنلاین جالب توجه است (و با مشاهده‌ی این نظر به ذهنم رسید) رویه‌ای است که فکر می‌کنم به آن فروشندگی به شیوه‌ی دوره‌گردی می‌گویند که نماد و نمونه‌ی کامل آن شرکت سیلزفورس است. این گونه شرکتها با وجود آن که عرضه‌کننده‌ی خدماتی هستند که با احتمال بالا خود مشتری برای دریافت آن به آنها مراجعه خواهد کرد، خودشان پیشقدم می‌شوند، به صورت فیزیکی در محل مشتریان عمده حضور پیدا می‌کنند و با مشتریان خرده‌پا به صورت دوستانه وارد گفتگو می‌شوند. لحن ایمیلها و پیامهای اطلاع‌رسانی آنها معمولاً خیلی حالت رسمی و شرکتی ندارد و تلاش می‌کنند این گونه وانمود کنند که شما حتی در صورتی که هیچگاه مشتری آنها نباشید برای آنها اهمیت دارید. به نظرم این روزها که تقریباً تمامی خدمات مبتنی بر فناوری به صورت رقابتی و توسط چندین شرکت بزرگ و کوچک عرضه می‌شوند، عاملی که در کنار کیفیت و منحصر به فرد بودن خدمات می‌تواند در موفقیت این گونه شرکتها مؤثر باشد اتکا به روشهای بازاریابی این شکلی و طرح قابلیتها در تمامی صحنه‌هایی است که بحثی پیرامون موضوع مورد نظر جریان دارد.

جل الخالق!

چند روز پیش بود -فکر می‌کنم-، بین کلمات جستجو شده‌ای که به وبلاگ من منتهی شده بودند عبارتی شبیه به این دیدم: «افزایش کیفیت فیلم موبایل». خوب! قوه‌ی تخیل خوب چیزی است، اما پیش خودم فکر کردم طرف دیگر زیادی پرتوقع و خیالپرداز است. اما مثل این که من اشتباه می‌کردم! امروز مطلبی را خواندم که در آن اظهار شده شرکتی با استفاده از دستاوردهای تحقیقات نظامی آمریکا، در حال طراحی سیستم آنلاینی است که کاربران آن به رایگان خواهند توانست کیفیت فیلمهایی را که با موبایلهای دوربیندار خود گرفته‌اند افزایش دهند! نرم‌افزاری که این خدمات با تکیه بر آن کار می‌کند فریمهای مشابه تصاویر را با هم مقایسه می‌کند و با تکیه بر همین مقایسه‌ها، پیکسلهای از دست رفته را پیدا کرده و جایگزین می‌کند. البته هنوز این سرویس راه‌اندازی نشده و فعلاً مراحل آزمایشی خود را طی می‌کند. فقط می‌توان نمایشی از تواناییهای این سیستم را در این صفحه به نظاره نشست.

دوربینهایی که می‌دانند کجا هستند

فلیکر امروز قابلیت زدن برچسب جغرافیایی به عکسها را با استفاده از نقشه‌های یاهو به فهرست قابلیتهایش اضافه کرد. قابلیتی که پیش از این رقیب نظری فلیکر یعنی زوومر با استفاده از نقشه‌های گوگل به سیستمش اضافه کرده بود («نظری» از این نظر که فقط از لحاظ برخی «قابلیتها» رقیب فلیکر است وگرنه از لحاظ تعداد کاربران، میزان محبوبیت و همچنین سرعت به گرد فلیکر هم نمی‌رسد). اگر سرعت اینترنتتان اجازه می‌دهد می‌توانید چگونگی استفاده از و کاربردهای این قابلیت را در دو تصویربلاگ در دسترس گذاشته شده توسط فلیکر در این آدرس و این آدرس از نظر بگذرانید.

به هر حال نظرات خوانندگان وبلاگ معروف تک کرانچ در نوشته‌ای به مناسبت همین واقعه، حاوی نکات جالبی است. مثلاً گویا نقشه‌های یاهو بر خلاف نقشه‌های گوگل فعلاً اروپا (به استثنای بریتانیا) را با دقت در سطح خیابان پوشش نمی‌دهد و این اسباب نارضایتی برخی کاربران اروپایی را از این انتخاب فلیکر فراهم آورده. اما جالب‌تر از همه به نظر من آن نظری است که امیدوار است این قابلیت فلیکر و برخی رقبایش باعث شود سازندگان دوربینهای دیجیتال با اضافه کردن تراشه‌های جی پی اس به محصولاتشان امکان برچسبگذاری دقیق و واقعی جغرافیایی را برای مشتریانشان فراهم سازند. این پیش‌بینی و اظهار امیدواری می‌تواند مورد توجه تمامی کسانی قرار گیرد که با محدودیت بودجه و چند ماه یا سال تحقیق و وسواس در آستانه‌ی خرید دوربین دیجیتال شخصیشان هستند و حالا مطمئن شده‌اند دوربین انتخاب شده‌ی آنها تمامی قابلیتهای لازم را دارد. جی پی اس برای دوربینهای دیجیتال؟! وسوسه‌برانگیز است و شاید چند سال زمان ببرد تا محصولاتی این چنینی هم به بازار بیایند و هم قیمتشان تعدیل شود: اما به نظر من که ارزشش را دارد.

خوب سهم ما -ایرانیها- هم از این تقابل و رقابت فناوریها هم که مشخص است: حتی در حد یک مصرف کننده‌ی صرف هم اعتبار و حق استفاده نداریم :cry:. موج سینوسی فیلترینگ فلیکر فعلاً نیمدور منفیش را طی می‌کند. امیدوارم اگر به طور کامل رفع فیلتر نمی‌شود حداقل روند تناوبیش را حفظ کند!

ترفندهای سونی اریکسون کا ۷۵۰ آی

علاقه‌ی بچگانه‌ی عجیبی است که فکر می‌کنم همه داشته باشند به این که بازیچه‌هایشان آرایش کنند و به آنها در پوسته‌های نوشان ذوق کنند. زمانی من علاقه‌ی زیادی به پوسته‌های برنامه‌ی پخش موسیقی وین‌امپ داشتم. آنقدر زیاد که تعداد زیادی از پوسته‌های این نرم‌افزار را داونلود کرده بودم و بخش مهم سرگرمیهای اینترنتی من پرسه زدن در سایتهای پوسته‌های نرم‌افزارها و دریافت و نصب و لذت بردن از قیافه‌ی پوسته‌های جدید بود (سایتهایی مثل این، این، این و بسیاری از سایتهای مشابه که بعضیهایشان دیگر در دسترس نیستند). این علاقه آنقدر شدید بود که تب «طرحی نو درانداختن» مرا هم گرفته بود و من بی‌حوصله را واداشته بود که ساعتها وقت صرف طراحی دو تا پوسته برای وین‌امپ و یک پوسته برای جت‌اودیو کنم (اینجا ،اینجا و اینجا را ببینید).

مدتهاست که دیگر ذوقی برای پوسته‌های جدید نرم‌افزارها ندارم اما برای گوشی موبایلم چرا، چرا که می‌شود آن را هر چند هفته یک بار با یک پوسته‌ی جدید آراست و آن را با قیافه‌ای متفاوت و نو دید (علاقمندان می‌توانند در این سایت و سایتهای مشابه آن تعداد زیادی پوسته برای گوشی‌های سونی اریکسون کا ۷۵۰ آی و دبلیو ۸۰۰ آی پیدا کنند).

در مورد نوشته‌ای که درباره‌ی مزایا و معایب گوشی موبایلم نوشته‌ام سؤالی شده بود که به خاطر جوابش مجبور شدم گشتکی در انجمنهای مختص گوشیهای سونی اریکسون بزنم و در ضمن این گشت علاوه بر این که پاسخ پرسنده را پیدا کردم به نکات عجیب و جالبی در مورد این محصول شاهکار رسیدم (گوشی را می‌گویم 😉 ). از جمله‌ی آنها امکان تغییر میان‌افزار گوشی و تبدیل آن به میان‌افزار گوشی سونی اریکسون دبلیو ۸۰۰ آی بود که انجامش دادم و انجام شد (علاقمندان اینجا و سپس اینجا را ببینند)! نتیجه از این لحاظ حیرت‌آور است که احساس می‌کنم کیفیت صدای گوشی به صورت عجیبی افزایش پیدا کرده و همانطور هم که طی این تبدیل باید اتفاق می‌افتاد قابلیت فقط ام‌پی‌تری هم به گوشی اضافه شده (این قابلیت که بدون این که سیم کارت داخل گوشی باشد بتوان از ام‌پی‌تری پلیر گوشی استفاده کرد).

نکته‌ی دیگری که ربط به پوسته و قیافه‌ی ظاهری گوشی دارد این است که متوجه شدم می‌شود برای این گوشی منوهای افقی یا چرخشی طراحی کرد یا آیکونهای منوهای آن را عوض کرد (این قابلیتها به صورت عادی در دسترس قرار ندارند) و همین شد که کلی از ساعات دیروز را به دریافت و نصب این پوسته‌های غیرعادی و تماشای نمای آنها بر روی صفحه‌ی گوشی مشغول بودم (تعدادی از این گونه منوها در داخل یک فایل فشرده که در این نشانی قرار گرفته [حجم فایل حدود ۱۹ مگابایت] جمع‌آوری شده و با ترتیبی که در این صفحه توضیح داده شده باید آنها را به پوشه‌های خاص سیستمی گوشی کپی کرد).

جالب اینجاست که این تغییرها، همه با دستکاری ساختار فایلهای سیستمی گوشی اعمال می‌شود (به اصطلاح گوشی هک می‌شود) و حتی بعضی از آنها باعث می‌شوند گوشی دیگر شامل گارانتی نباشد. افزایش کیفیت عکسهای گرفته شده با گوشی (احتمالاً با دستکاری تنظیمات فشرده‌سازی دوربین، اینجا را ببینید)، حذف صدای هیسی که گاهی حین پخش موزیک با صدای بلند شنیده می‌شود (البته من احساس کردم که با اعمال این تغییر کیفیت پخش برعکس آنچه وعده داده شده بود پایین‌تر آمده و به خاطر همین تنظیمات را به حالت اولیه برگرداندم، به هر حال دستورالعملش اینجاست)، و امکان تغییر ظاهر پخش کننده‌ی چندرسانه‌ای این گوشی (دستورالعملش اینجاست) از دیگر امکاناتی است که با این دستکاریها در دسترس قرار می‌گیرند.

قابل برنامه‌ریزی بودن دستگاههایی که از آنها به طور روزمره استفاده می‌کنیم می‌تواند باعث شود که آنها علاوه بر پاسخگویی به نیازهای روزمره‌ی ما برای ما تبدیل به بازیچه‌هایی سرگرم‌کننده و دوست‌داشتنی شوند که می‌توانیم ساعات فراغت خود را با آنها پر کنیم.

لطفاً توجه داشته باشید که تمجید و تعریف من از این محصول به هیچ وجه نشانه‌ی توصیه به خرید یا ترجیح دادن آن بر نمونه‌های دیگر نیست و در همین راستا توصیه می‌شود برخی معایب این محصول را نیز در نوشته‌ی قبلی من بخوانید.

سونی اریکسون کا ۷۵۰ آی

معمولاً کسانی که قصد خرید گوشی موبایل دارند، مخصوصاً اگر بودجه‌شان محدود باشد و قرار باشد گوشیی که می‌خرند رفیق و قرین چندین و چندساله‌شان باشد، شدیداً به تب و تاب انتخاب و وسواس و این حرفها می‌افتند و معمولاً نهایتاً با توجه به منابع محدود دردسترس و خط‌دهی‌های کاسب کارانه‌ی فروشندگان ممکن است دست به انتخابهایی بدون در نظر گرفتن همه‌ی جوانب بزنند. بد ندیدم با توجه به این که یک سال و چند ماه است با گوشی خودم که مدلش سونی اریکسون کا ۷۵۰ آی است کار می‌کنم و با توجه با این که این گوشی نه چندان جدید در حال حاضر قیمتش تقریباً منطقی و قابل قبول شده و می‌تواند یکی از انتخابهای همه‌ی خریدارانی باشد که بیش از جدید و کمیاب بودن به کاراییهای گوشی اهمیت می‌دهند نظر خودم را درباره‌ی نقاط ضعف و قوت این گوشی بنویسم.

ادامه »

سیستم عامل ملی

با این طرح فارسی‌سازی یا بومی‌سازی لینوکس و نرم‌افزارهای کدباز مبتنی بر آن از پایه و اساس مشکل دارم! فکر می‌کنم این طرح، طرح اشتباهی بوده و نباید انجام می‌شده، لااقل این طوری نباید انجام می‌شده (به عنوان توضیح بد نیست تأکید کنم که من حداقل در این نوشته مشکلی با فاز پیاده‌سازی نرم‌افزاری این طرح ندارم). اگر بانیان این طرح واقعاً در اجرای آن و نهادینه کردن آن در سازمانهای دولتی جدی باشند به لحاظ اشتباهات بنیادی هزینه‌های هنگفتی را به صورت هزینه‌ی مجدد بر دوش بیت‌المال خواهند گذاشت، به گونه‌ای که هزینه‌های بیهوده و پولهای به هدر رفته در این طرح شاید اگر توسط یک ناظر بی‌طرف مورد محاسبه قرار بگیرد بیشتر از مبلغی باشد که به قول آقایان در صورت پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی -بدون اتکا بر سیستم عامل و نرم‌افزارهای ملی- در قالب خرید نرم‌افزار از کشور خارج می‌شود (البته احتمالاً آقایان ترجیح می‌دهند این پول دور ریخته شود تا از کشور حتی به صورت ضروری و مفید خارج شود 😉 ، هر چند بعید است حتی اجرای جدی این طرح هم مانع از خروج سرمایه از کشور به آن صورتی آقایان قصد دارند از آن ممانعت کنند بشود).

ادامه »

پرهیز از اختراع مجدد چرخ

دیشب تلویزیون در یک بخش خبری (اگر اشتباه نکنم) مصاحبه‌ی کوتاهی را پخش کرد که در آن مدیرعامل شرکت گسترش انفورماتیک (باز هم اگر اشتباه نکنم) درباره‌ی محصول اخیر این شرکت یعنی همان کامپیوتر به اصطلاح ملی (با نام علمی 😉 کلونایزر) توضیحاتی را ارائه می‌داد.

پیشتر بگویم که این محصولات یا طرحهایی که پسوند ملی ته آنها چسبانده می‌شود در نظر من نمایانگر حاکمیت یک تفکر مسخره و قدیمی است که تلاش دارد در محدوده‌ی مرزهای جغرافیایی ایران یک نسخه‌ی مینیاتوری کاملاً مستقل از جهان را بسازد که بتواند به راحتی در موقعیت بحرانی بدون مشکل با همه‌ی دنیا قطع رابطه کند. تفکری که سابق بر این تلاش داشت در همه چیز «خودکفا» شود و امروز دوست دارد یک نسخه‌ی «ملی» از هر چیزی را داشته باشد هر چند در تولید و یا پیاده‌سازی آن «چیز ملی» کاملاً خودکفا نباشد. این تفکر، هزینه کردن به گونه‌ای سرسام‌آور را راهکار نهایی دستیابی به اهداف خود می‌داند و بدون توجه به میان‌افزار لازم برای دستیابی به توسعه و پیشرفت که همانا پرورش و حمایت از نیروی انسانی تواناست فقط به بزرگتر شدن غولهای پرنفوذ مافیای جذب بودجه‌های دولتی کمک می‌کند. غولهایی که به پشتوانه‌ی سرمایه و رابطه، مجری پروژه‌های ملی می‌شوند و بدنه‌ی علمی آنها را معمولاً مدرک گرفته‌هایی تشکیل می‌دهند که دست توانمند ایرانیشان خارج از چارچوبهای سازمانهایی که از آنها حقوق می‌گرفته‌اند تجربه‌ی قابل ارائه‌ای ندارد و تجارب قابل ارائه‌ی آنها در سازمانهای مذکور نیز چیزی در حد تعارفات معمول سازمانهای دولتی با مدیران عالیرتبه‌یشان است.

مصاحبه‌شونده در بخشی از صحبتهایش اشاره می‌کرد که آنها قصد نداشته‌اند چرخ را از نو اختراع کنند و به همین دلیل کامپیوتر ملی سیستم عاملش ویندوز است! این گفته از نظر من یعنی این که آقایان اگر اراده می‌کردند مشکلی با اختراع مجدد چرخی از آن نوع نداشتند و صـِـرف ملاحظه‌ی تنگی وقت دست به آن اقدام حماسی نزده‌اند (چه بسا این جمله توجیهی باشد بر به انجام نرساندن تعهداتی که بدون مطالعه زیر بار آن رفته‌اند و به مرور زمان دریافته‌اند که دست توانمند ایرانی از عهده‌ی انجام آن برنمی‌آید). در ادامه‌ی تبیین تصمیم غرورآمیز احتراز از اختراع مجدد چرخ اشاره شد که «… اما یک پوسته‌ یا Shell برای این سیستم عامل ساخته شده که همه‌ی ابزارها را در اختیار کاربران می‌گذارد» و همزمان تصویر صفحه‌ی اول این پوسته‌ی مسحورکننده را به نمایش گذاشتند که اگر اشاره نمی‌شد که این بخشی از پروژه‌ی کامپیوتر ملی است من تصور می‌کردم تصاویر مذکور بخشی از پروژه‌ی ملی شبیه‌سازی کاغذبازی اداری است: تصویر یک اتاق کار که مثلاً کاربر برای اسکن باید روی -نمی‌دانم مثلاً- عکس یک دسته کاغذ کلیک می‌کرد و مانند آن. به هر حال آن تصویر و آن نرم‌افزار، نمایانگر میزان توانایی مجریان طرحهای مذکور است که کار شاخص و قابل عرضه‌شان برای دوربینهای تلویزیونی در پروژه‌هایی شبیه به این، حداکثر چیزی در حد همان صفحه‌ی مسخره‌ی کارتونی است و سرانجام ِ دستاوردهای آنها -پس از طی شدن عمر خبریشان- خاک خوردن در انبارهای خریداران بخشنامه‌ای دولتیشان خواهد بود.

روزی امروز

روزی امروز