همیرضا

کمتر از بیست روز دیگر فرصت دارم تا خانه‌ای نزدیک محل کار جدیدم (یا محل جدید کارم 😉 ) پیدا و نقل مکان کنم. در این مدتی که در خانه‌ی فعلی (واقع در شمال تهران) ساکن بودم (حدود دو سال و نیم) از خدمات اینترنت ADSL آسیاتک استفاده می‌کردم. آن وقتها که دنبال ای.دی.اس.ال بودم کمی راجع به کیفیت خدمات شرکتهای مختلف جستجو کردم. تا آنجا که به یاد دارم -غیر از نارضایتیهای شدید بعضی- مطلب مؤثر و به درد بخوری پیدا نکردم. آسیاتک آن وقتها یک ماه رایگان سرویس می‌داد، روی همین حساب، با نیت این که سرویسش را تست کنم و در صورت رضایت، تمدید کنم سراغ همین شرکت رفتم (شرکتهای دیگر چنین امکانی نداشتند). مودم را از خودشان خریدم. مودم USB با مارک CORECESS ساخت چین که بعدها به این نتیجه رسیدم که انتخاب اشتباهی بوده : اولاً گاه و بیگاه باعث بروز خطاهای صفحه آبی ویندوز می‌شود و ثانیاً دو سه باری که با دریافت ویرایشهای جدید اوبونتو یا لینوکسهای دیگر تلاش کردم از لینوکس روی کامپیوترم استفاده کنم -با توجه به این که به اندازه‌ی کافی با لینوکس آشنایی دارم و پیشتر کارت گرافیکی و مودم Dial Up م را روی لینوکسهای قدیمی راه انداخته بودم-، عدم موفقیت در راه‌اندازی این مودم باعث شد بی‌خیال لینوکس شوم.

اوایل برای یادآوری شارژ چند روزی پیش از اتمام آن زنگ می‌زدند و می‌پرسیدند که لازم است شارژ صورت گیرد یا نه و برای تحویل فاکتور و دریافت هزینه توسط پیک هماهنگ می‌کردند. بعدتر، یواش یواش یادشان می‌رفت و بعدترها گفتند باید خودتان تماس بگیرید.

برای پرداخت هزینه‌ی ماهیانه ابتدای کار پیک می‌فرستادند -برای خطوط ۱۲۸ کیلو به بالا رایگان-، یک مدت هم مبلغ را واریز می‌کردم و شماره فیش را با ایمیل برایشان می‌فرستادم. بعدتر، پرداخت (کاملاً) آنلاین راه انداختند که فکر می‌کنم چند ماهی 😉 کار می‌کرد (امکان شارژ سرویس، پرداخت آنلاین و گزارشگیری داشت). الان فقط می‌شود از طریق سیستم آنلاینشان -بدون نیاز به تماس با واحد فروش- ماه بعد را شارژ کنید و شماره فیش واریزی را وارد کنید. در هر صورت، همینش هم فکر می‌کنم غنیمت باشد با توجه به این که «اینجا ایران است».

قیمتهایش اوایل خوب بود، من در تمام مدت این دو سال و نیم ۱۲۸ کیلو با پهنای باند نامحدود خریداری می‌کردم، فکر می‌کنم تا همین پارسال کمتر از بیست هزار تومان می‌شد. اما، با طرح شدن آن چند (سه؟) درصد مالیات بر ارزش افزوده (یا یک چیزی مثل این)، بهانه کردند همین را و چیزی حدود چهل درصد قیمتهایشان را افزایش دادند (نزدیک بیست و نه هزار تومان در ماه). ضمن این که پیشترها قیمت ADSL برای کاربران خانگیشان متفاوت بود از کاربران شرکتی (ارزان‌تر بود) و بعدترها همه را یک کاسه کردند.

غیر از چند ماه ابتدایی و آن چند موردی که کوسه گویا اینترنت ایران را گاز گرفته بود و البته موردهای مربوط به مرکز مخابرات، قطعی آنچنانی نداشتند. زیاد پیش نیامد که بخواهم با واحد فنیشان تماس بگیرم. یکی دوباری که پیش آمد احساس می‌کردم که اینها فقط چند شماره کد خطا را حفظند و خارج از محدوده‌ی این کدها کمک زیادی نمی‌توانند بکنند. مثلاً برای مدتی بخش افزونه‌های سایت فایرفاکس با این آی.اس.پی بالا نمی‌آمد در حالی که در محل کارم -که پارس‌آنلاین استفاده می‌کردیم- مشکلی نبود، تماسهای من با واحد فنی آسیاتک در این مورد به جایی نرسید، هر چند بندگان خدا تلاششان را می‌کردند که مشکل من را حل کنند اما خوب وقتی نمی‌دانستند فایرفاکس چیست، انتظار نباید می‌داشتم که مشکل من را بفهمند! البته این مربوط به همان اوایل (شاید دو سال پیش) است، این مشکل خود به خود حل شد و فکر می‌کنم با فیلترینگ مرتبط بود. تماسهای دیگر که در مورد اشکال در ارتباط بود به حل آنی مشکل می‌انجامید.

پیشترها سیستم تلفن گویایشان ساده و سرراست بود و با گوش کردن چند ثانیه دستورالعمل می‌شد به اپراتور مقصد رسید. اخیراً برای دستیابی به یک بخش باید شاید نزدیک یک دقیقه دستورالعمل گوش کنید، باز دستورالعمل گوش کنید و … و نهایتاً اگر به مقصد رسیدید ابتدا -چون اپراتور اشغال است- اگر می‌خواهید منتظر بمانید شماره‌ای را بزنید (طبق دستورالعمل) و بعد از آن اگر می‌خواهید از حالت انتظار خارج شوید (؟!) طبق دستورالعمل شماره‌ای بزنید و اگر در این مرحله شماره‌ی دستور داده شده را نزنید چند دقیقه بعد احتمالاً می‌توانید با اپراتور صحبت کنید! برای مدتی هم -در یک اقدام ابتکاری-، به جای آهنگ انتظار، برای تماس گیرنده در یک حلقه‌ی نامتناهی شماره‌حسابهایشان را تکرار می‌کردند.

من تقریباً همیشه بیتورنتم به راه بود و به همین خاطر می‌توانم بگویم با توجه به سرعت دریافت این نرم‌افزار، سرعت خط تحویلی به من چیزی در حدود آن چیزی که باید باشد بوده.

در کل، ایضاً با توجه به این واقعیت که «اینجا ایران است» و شنیده‌ها و دیده‌هایم از سایر آی.اس.پی‌ها از آسیاتک راضیم و در صورتی که خانه‌ی جدید هنوز یافت نشده، مشکل مخابراتی نداشته باشد و بتوانم ای.دی.اس.ال بگیرم احتمال آن که باز هم سراغ آسیاتک بروم زیاد است. فعلاً با توجه به این که احتمال می‌دهم این ماه آخری دنبال خانه گشتن و مسائل جانبی آن وقت کمتری برای وبگردی برایم باقی بگذارد و همینطور این که به اندازه‌ی یک ماه کامل در این خانه ساکن نخواهم بود، برای این ماه، سرویسم را با محدودیت پهنای باند شارژ کرده‌ام تا ببینم در ماه بعد ساکن کجا هستم و از کجا اینترنت می‌گیرم.

اگر شما راجع به آی.اس.پی‌های دیگر نظر و اطلاع خاصی دارید لطفاً عنوان کنید. باشد که در ماه بعد ما را و در ماههای بعد بندگان دیگر خدا را به کار آید!